Diren güzel annem diren nereye kadar fakat?
Kimi der ki,amann biz seyrettikte aptal mı olduk?(şu dönemin bebeleri gibi de değildik ama kabul edin,ada bana "ben "şu değilim insanım"dediği günden beri hafif korkuyorum çocuktan"neme lazım mahkemeye kadar götürür bu işi)
Kimi derki asla seyrettirmiyorum yassak hemşerim.
Kimi der ki ver eline ipadı 2yaşına bastığı gün,dersinki çocuk reşit oluyor o derece bir güven.
Şimdi işin bizim evdeki görüntüsü şu sayın anneler, biz adaya 2 yaşına kadar ne tv seyrettirdik(çizgi film dahil)ne eline ıpad verdik,en dramatik zamanlarda bile ki bu arasın doğumu ve adanın 18 aylık olduğu döneme tekamül ediyor,#dirensado dedim,bağrıma arası bastım elime adanın puzzle parçalarını aldım yine seyrettirmedim çocuğa tv.gerçi ada da tv. Ye karşı gram düşkünlük yoktu yani açsamda seyretmez modundaydım ben.
Başlarda istememe sebebim bariz,çocuk o renkli ekranı,ekrandaki hızı,renk değişimlerini algılayamıyor buda beyinde hasara sebep verebiliyormuş.sonrasında da aman seyredicekde ne olucak dedim kendime,yani ne öğrenecek pepee'den! Dedim ve yanıldım!
Evet benim hiç aklıma gelmezdi ki,ada birgün pepee fanı olsun,pepee başladığı an dünyadan kopsun,2 yıl boyunca tv ye bir kere bakmamış çocuk pür dikkat pepee seyredip ve hatta ezberlesin.
Ada,2 yaşına gelince pedagog arkadaşımla bir görüşmemde adanın tv seyredip seyredemeyeceğini sordum o da adaya ufak çapta bir yoklama çekip,günde 1saat fakat aralıklı ve sadece çizgi film seyredebileceğini söyleyince hafif endişe hafif heyecan yaptı bu anne.yani seyrettirmem doğru mu değil mi derken tanıdığım çoğu anneye danıştım ve hep aynı tepkiyi aldım "valla baktım durmuyor,açıyorum tv yi oohhh dünya bana güzel:))" tabii bu bahsettiğim 2 yaş üstü anneler.
Neyse bende actım rastgele tv yi ve ada ne yapıcak diye merak ediyorum bir gözüm tv.de bir gözüm adada,anam o ne? karşımıza pepee çıktı ve -gayri ihtiyari bir şekilde-durakladım,ada kilitlendi inanılmaz bir şey,aylardır bırakın oturmayı,zıplayan çocuk bir anda oturmuş pepee seyrediyor ben de yanında arası emziriyorm-farklı birşey düşünülemezdi-ve evde inanılmaz bir sessizlik,cıt çıkmıyor ama cefakar ana olarak vicdanen rahat değilim acaba seyrettirmesem mi diye de düşünüyorum o aralar.bir gün acıyorum tv yi bigün açmıyorum denemek için baktım ada,açmadığım günlerde kıyameti koparmıyor acınca da pepee ye kilitleniyor ve itiraf ediyorum o ara eğer arasda uyuyorsa yemek bile yiyebiliyorum.
Böyle 1 gün ac 1 gün kapa giderken ada demez mi bana,"anne pepee düşmüş ağlıo,bende ağlıorum! "Kör olma pepee dedim içimden zaten çocuğun kardeşi gelmiş çocuk depresif üstüne birde sana ağlıo yavrucağım,biz böylece geçtik disney jr.a.
Tamda o ara yine yardımcımız kaçtı ki bunu ayrı bir postta anlatıcam,ve kaldık mı krizin ortasında! Hadi annemdeyim yemek vs.derdim yok ama 2 bebede anne diye ağlıyor,sado oturtuyor adayı tv başına,o kaos döneminde,yardımcımız yok aras ek gıdaya geçmiş fakat ne yapsam tükürüyor,adayı öğlen uyutmak gerek,derken tv baktım aralıklı seyrettirmeme rağmen kurtarıcı oldu,gün içinde toplamda 1 saati bulucak şekilde mickeyden giriyoruz,pepeden çıkyoruz,bu arada bende angarya tüm işlerimi halledebiliyorum.
Tabii tv.nin ada üzerinde kötü etkisini görmediğimden ıpad e bile yükledim pepeeyi,yalnız bu pepee arada ağlıyor,küsüyor ve adada onu taklit etmiyor değil öyle durumlarda çok üstünde durmuyorum açıkçası yani seyretmesede yapacak bunları sonuçta terrible two,evde yeni bebek derken zaten çoğu çocuğun yaptığı kaprisler bunlar.
Şunuda belirteyim ada çizgi film hariç hiçbirşey seyretmiyor,seyrettirmiyoruz.yani evde tv açıksa hep cizgi film var o kadarki zeka seviyem 10!,bazen konuşurken karşımdakinin ada olmadığını unutup,anneme yada koca kişisine aynı şeyi 10 kere söyleyebiliyorum yada "şimdi yemek zamanı hadi bakalım"diyebiliyorum 37 yaşındaki rüştünü ispatlamış,40 a merdiven dayamış adama.maalesef daha acı olanı,bende artık çizgi film seyrediyorum,"canım kardeşim"in diğer bölümünü merak ediyorum misal,yada "mouk"gelecek bölüm hangi ülkeyi ziyaret edecek diye düşünüyorum,evet yapıyorum bunu!sanırım acilen yardıma ihtiyacım var bir girdabın içinde ada değil ama ben kayboldum;)
Velhasıl,şunun hepimiz farkındayız ki bu tv işi öyle bişey ki izletsem mi,izletmesem mi derken bir anda daralıp yada o an için başka çözüm bulamayıp çoğumuzun sığındığı yöntem haline gelebiliyor.vicdanın,demokles'in kılıcı gibi tepende sallanırken bir yandan "e gelişiminede faydalı olabilir"ile"aman kötü bir şey öğrenmesin,müptela olmasın "arasında gidip gelebiliyorsun.
Ben adaya 2 yaşından sonra izlettirdim ama çok daha zor durumda kalsaydım,daha önce sıkışsaydım,mecbur kalsaydım açardım tv yi heralde,şansıma daha öncesinde gerek olmadı.
Yine de annelik,çoğu zaman teoride"en doğrusunu"bilsende pratikte bazen raydan çıkmakmış.
0 yorum:
Yorum Gönder