Ne zaman 2 çocuklu hatta 2 küçük çocuklu hayatı yazmaya yeltensem,o anki ruh halime göre, farklı bir şey yazıp vazgeçiyorum.
Misal bu yazıyı çocuklar uyurken yazıyorum ve iyi ki 2 çocuğum var diyorum,ama gündüz fırsat bulup yazıyor olsaydım ,başlık muhtemelen " imdaatt!!" olacaktı:))
2 çocuklu olmanın ruh hali saatten saate,günden geceye değişiyor çünkü..
Aslında tek cümleyle, arka arkaya 2 bebek büyütüyor olmak zor olsa da çok güzel hatta muhteşem..
Bazen birbirleriyle konuşmalarını izleyip,güldüğüm için muhteşem, kavgaları yüzünden kendimi odaya kapatmak istediğim için zor..
Aralarındaki ciddi anlamda tek sorunun; beni paylaşamamaları olması ruhen çok yorucu,fiziken inanılmaz yıpratıcı bazen yetişmek imkansız..
Aynı anda ikiside kucağıma gelmek istiyor veya "o benim annem" çığlıkları yoruyor beni..
"İkinizinde annesiyim" desemde duymuyorlar beni..bu paylaşılamama durumu çözümsüz kalıyor şimdilik..
Aras'ı uyuturken Ada'nın tuvalete gitmesi gerekiyor,yardımcımız veya bir başkası (anneannesi tek kabul ettiği kişi) hiç kimseyi kabul etmiyor.. " anne sen götür beni tuvalete" diye kıvranıyor .. Aras uyku sersemi " bırakma beni" diye ağlıyor..
Zor işte zor..
Yetişemiyorum,fiziksel olarak yetemiyorum,kendimi kötü hissediyorum sonra onları birlikte oyun oynarken görünce mutlu oluyorum," oh be" diyorum...
2 çocuklu hayat,dakika dakika yaşanan bir gel-git hali...
Her kavga edişlerinde aynı şeyi düşünüyorum; ada'ya bu yaşta "abla" olma misyonunu yükleyerek ona haksızlık ettik...
Sonra kendimi düşünüyorum bende ada yaşlarındayken ablaydım,hatta 2 erkek kardeşim vardı, annemin söylediğine göre biz hiç kavga etmezmişiz.. Bizde bir garipmişiz ya neyse:))
Tam 27 aydır 2 bebekle aynı evdeyim,anaokulunun hayatımıza girmesi ile çıkması aynı ana denk gelir maalesef.. Hastalıklar bitirdi ada'nın akademik hayatını:))
Belki doğru belki yanlış ama ada'nın anaokuluna aras'ın ise oyun grubuna başladıktan sonra çatışmalarının ya da beni paylaşamamalarının son bulacağını hayal ediyorum...
Neyse işte.. Bu şimdi ki 2 çocuklu anne ruh halim:)) yorgunum ama mutluyum.. yarın ne olurum bilmem:))
Yine yazarım,habersiz bırakmam:))