2 çocukla 3. Tatil:)

Daha önce " ben ettim siz etmeyin" postunda ada 22 aylık aras ise 4 aylıkken karayolu ile fethiye tatilimizi anlatmış ve "aman ha bu kadar küçük iki çocukla en azından yanınızda bir kişi (anne,yardımcı vs.) daha olmadan tatile çıkmayın" demiştim.Hala aynı şeyi savunuyorum.

Geçen sene ada 2.5 yaşını 2 ay geçmiş aras ise 14 aylıkken yaptığımız yardımcısız tatil,nispeten  daha kolaydı tabii.. Aras yürüyordu,ada daha söz dinleyen bir çocuk haline gelmişti.

                  

Zaten başta,yorgunluğu ve tatil yapamayacağını kabul ederek yola çıkınca bunlar bile insanı mutlu etmeye yetiyor.

Yemek sonrası uyuyan çocuklar ve yemek yiyebilen anne olmak bile " bu çocuklar büyüdü" dedirtiyordu insana:) ( ilk tatil nasıl travmatik ise benim için artık)

Gelelim bu seneye;çocuklarla yardımcısız 3. Tatil..

Bir kere kara yolculuğu çok daha kolay bir hal aldı,artık iki oto koltuğunun arasında pestilim çıkmış şekilde oturmuyorum. Sağolsun çocuklar ön koltukta ikamet etmeme izin veriyorlar.

Yolculukta,mola süremiz değilmez şekilde min. 2 saat olsa da mola sayımızı azaltarak süreyi kısaltabildik.

Daha öncede bahsettiğim,3 kere gittiğimiz  ve müdavimi olduğumuz Ilıca Otel de çocukla tatil oldukça kolay çünkü her yer çocuk her yer ana:)

Amma velakin büyüyen aras,hiç durmadan koşuyor!! Eskiden yemek sonrası uyku diyen çocuğum şimdi yemeği daha bitmeden,arkasına bile bakmadan kaçıyor..

Aras'ın genel yapısı bu zaten,ama tatilde işleri bir hayli zorlaştıran bir durum olduğu yerde durmak istememesi..

               

Geçen sene aras daha küçükken,en azından yemek yiyebiliyordum:))

Ada'da kardeşine eşlik edince genelde bizim masada yemekler ve bebek arabaları kalıyor biz koşuyoruz:)

Neyse ki mini clup sayesinde işler biraz kolaylaşıyor..

Büyümelerinin tatildeki en güzel yanı bence, birlikte havuzda,denizde,kumda birlikte oynamaları ve kimseye ihtiyaç duymadan kendi oyunlarını kurmaları...

Geçen sene kum yemeye çalışan aras ve "aras çok küçük" diye onunla oynamak istemeyen ada'yı düşünürsek,bu sene tatil bu anlamda çok keyifliydi çünkü cidden birlikte oyun oynadılar,kavga etmeden,itişip kakışmadan birlikte kumdan kale yapmaları,benim için büyük mutluluk:)

Pekiyi,bütün  gün koşturan,deniz,havuz ve güneşin yormuş olması gereken çocuklar nasıl bu kadar enerjik olabiliyor vallahi şaşıyorum:) 

Büyük  aile ile yapacağımız tatilde en azından denize daha rahat girebileceğimi ve daha çok uyuyabileceğimi umuyorum..

Yine yazarım.. Habersiz bırakmam..

Üst üste gelir sıkıntılar

Üst üste gelir şanssızlıklar,rengini açtırayım derken saçın yanar,telefonda konuşma uzayınca ocaktaki çorba taşar,yaz günü çocuğunu ateş basar,yeni aldığın pantalon basenden kasar,suçlusu hep o mangallar😂😂😂 

Biliyorum çok sıkıntılısın bu aralar,istediğin olmadı,hayaller zaten hep yalandı,hayat vasat denilecek kadar sıradandı ve seni asıl yıkan bunu,net olarak  idrak ettiğin an'dı..

Beklediğin iş olmadı,tatile gittin sayfiye yerini sel bastı,onca para verip aldığın krem cildinde alerji yaptı ve süpriz,o dost diye dayandığın dağlara karlar yağdı..

Şimdi birşey deneyelim haydi gel birlikte,arka arkaya gelen tüm aksilikleri gözünü seveyim beni kırma,listele..

Yazdıysan oku bakalım yüksek sesle,şimdi bir iç sesini dinle,hangisi çaresiz sence? Ölümden başka herşeye çare var,çoktur alternatif yollar..

Benim dillendiremediğim,senin şu an sıkıntılardan göremediğin öyle acılar var ki şu hayatta,işte asıl onları düşündükçe fonda çalsın batsın bu dünya..

Neyse şimdi dönersek tekrar sana,yapma gülüm yapma,bunlar dert değil inan bana..

Bu aksilikler üst üste dolunaydan mı başına geldi retrodan mı bilmem ama esas olan hepsini sen çağırdın hayatını tam ortasına..

Direnseydin ilk sıkıntıda hemen yatmasaydın çamura,zor mu geldi,hepimiz el bebek büyüdük bebeğim uzatma boşuna...

Şimdi biraz dinlen,nefes al,rahatla,geçecek diye telkin et dimağına,kovala tüm sıkıntıları hayatından az kaldı çıkacaksın  en yukarıya...

Bakış açını değiştireceksin ilk önce,boşuna mı anlattım iste-çalış-sabret-kazan diye.Ne istersen o gelecek hayatıba dedim,dedim de senin melankoliye bağlayıp,tam bir drama kraliçesi gibi davranacağını bilemedim.. Ne kadar iyi düşünürsen o kadar iyi,birde bunu dene,ne kaybedersin hemşire?😂

Hayal et,zarar gelmez bundan,iyi hissettirir hatta çıkarır seni bunalımdan,nefes alabiliyorsan her gününe şükret,unutma bu sıkıntıların hepsi tek tek geçecek,sado demişti dersin,kaderin sana bir gün mutlaka bayram ettirecek:)

Neticede,amacın sefa sürmek mi,bağcıyı dövmek mi?ona karar verelim önce...yani dayak yiyip kaderden,ağlayacak mısın tasadan dertten yoksa gülecek misin dimdik duruo ufak aksiliklere eğilmeden?

Sabret vol.2

Ne oldu dostum?

Dünden bugüne sabrettin,değişen bir şey olmayınca kahrettin,üstüne birde içten içe bana mı sitem ettin?

Etme sen,beni dinle bayram şekerim;vakt-i zamanında ben birşeyi çok istedim,ne? diye sorma,hemen "balkon teyzesine" bağlama,o da benim özelim😂😂 

Neyse ,çalıştım didindim,yukarda Allah var çok dua ettim,olmayınca bir dönem bunalımcan gibi gezdim,isyan etmeye tövbe ama çok düşündüm,acaba ben mi beceriksizdim?

Yinede bünye rahatsız,evrenden isteme ve didinme  konusunda  son derece arsız,çalışmaya devam ettim,bak inanmassın çok kez tökezledim,ama şu satırları yazarken kendim bile şaşırıyorum,İSTEMEKTEN ASLA VAZGEÇMEDİM!

Gel zaman git zaman,arada aklıma takılıyor,yahu sado neden bu iş olmuyor?fakat hayat işte insan yeni heyecanlara yeni kaygılara ve hatta zamanın akışına yenik düşüyor..

Adı "sabretmek" iken bünyeye melodram yaşatan vicdansız,unutulup hafifleyince sızısı ,birden verir ödülünü ,şaşırtır faniyi tamda derken artık imkansız..

Ben başka koşturmacalara dalmışken ve üzerimdeki "bekleme yapma geç!" Psikolojisini hafifletmişken,birde baktım paket yapıp göndermiş ya istediğimi bana evren.... 

Demem o ki,beklerken tatava yapma ,az sakin ol birlikte ulaşacağız vuslata,istediğin sana gelecek sen sadece inan buna....

Sabret..

İstedin,çalıştın,sabretmeye gelince çuvalladın...

Bak şimdi bir test yapalım,içimizden 100 e kadar aynı ritimde sayalım..hazır mısın?

Ne oldu biliyor musun?20 den sonra ben dayanamadın hızlandım..haydi sado,çabuk say,ocakta çocukların yemeği var! Dedim ve kaybettim...

Demem o ki,bir işe başlarken sabretmeyi bilmezsen,benim gibi yan yatar çamura batar,20 den sonra öyle bir saymaya başlarsın ki mevsim meyvem o iş sarpa sarar... 

Sabretmek cidden bir meziyet,zaten bünyesinde bu meziyeti barındıran köşesine çekilsin bir zahmet,ben hedefim "benim gibi olanları" "sabretmeye!" azmettirmek!

Şimdi sevgili okur,mevsim bahar olunca,isteyip çalışınca her şey öyle kolay olmuyor taban yere tez vurunca..sabretmek zor kabul ediyorum hele ki çok çalışmışsan o hayalin uğruna,ama dur bi sakin ol bir dakika...

Çalıştın ,olmadı sandın,"yok bende o ışık" diye ağladın,köşe minderi miyim diye sızlandın,kime yoğurtlu şakşukam senin bu isyanın?

yazılarımı okudun,gazı aldın fakat ilk sinyalizasyon hatasında kırmızıya mı takıldın?

Hedefim eğitim sistemindeki tabuları yıkmaksa,ezberci mantığı  yok edip,sen başarana kadar "haydi kalk" ı kafana kakmaksa,ben bu işi yaparım arkadaş benim adım sadoysa😂 

Sabreceksin,eğer sen çok istediysen,uğruna emek verdiysen,emin ol alacaksın mahsulünü,terini toprağa ektiysen,rahat olsun gönlün varacaksın hedefe sabretmeyide becerebilirsen..

Aç  kitap oku,bastırmak için yüreğindeki kaygıyı, yat uyu ve hatta koy demliği ocağa, daha neler yapabilirsin yor kafanı ilme,ama hedef aynı kilitlen annem başarıya...

Şimdi bu söylediklerim bir kulağından girip çıkmasın öbüründen,dinle sen sadoyu,feyzde mi alamadın 1000 yıllık deyişlerden,ektiğini biçeceksin elbet zarar gelmez  biraz beklemekten,sen yeter ki iste gönülden,yaradan geri çevirmez etmez hiç bir kulunu verdiği emeğinden..